Misfit, Elif Çağlar, 2015 (Türkçe)

Biz müzik yazarları bazen dinlediğimiz müzik hakkında fazlaca önyargılı olabiliriz. Çok fazla sayıda eleştirel dinleme yapan birisinin kulaklarının önceden okudukları ve gördüklerinden etkilenmemesi pek mümkün değil tabii. Bu önyargılar içerisinde albümde çalan müzisyenlerin kim olduğu belki de en etkili olanı. Bu yüzden Türkiye'nin iyi vokalistlerinden Elif Çağlar'ın 2015'te çıkan Misfit albümünün dikkatimi çekmesinin ardında müthiş bir line-up olduğu gerçeğini sizlerden saklamayacağım. Piyanoda Aaron Parks, basta Harish Raghavan ve davulda Eric Harland'tan oluşan etkileyici temel üçlünün bazı parçalarda saksofonda İlhan Erşahin, trompette İmer Demirer ve perdesiz gitar & ebow'da Cenk Erdoğan tarafından desteklendiği bir albümle karşı karşıyayız.

Bütün besteler ve düzenlemeler Elif Çağlar'a ait ve bence bu, vokal ile enstrümanlar arası sıkı bir uyumun sağlandığı bu albümü beraberinde getirmiş. Albümü kolaylıkla caz sınıfında değerlendirebiliriz; ama daha çok Avrupa stili olduğunu da söylemek lazım. Sıradan bir vokal caz albümünde olanın aksine, Elif Çağlar vokalin önde olduğu şarkılar yerine, vokalinin bütün müziğin eşit ve destekleyici parçalarından biri olduğu şarkılar üretmiş. Enstrümanları sadece eşlikçi olarak değerlendirmek kesinlikle çok zor. Üçlünün etkileyici performanslarındaki tansiyon değişiklikleri Elif Çağlar'ın sesinde oldukça yerinde bir yansıma bulmuş. Şarkıların sözleri pek tekrar eden nitelikte değil ve şarkı sözünden daha çok bazı hikayelerin parçaları gibiler. Bu bence şarkıları söyleyene ayrı bir zorluk getiriyor - müzikte kolay ve yakalanması kolay parçaların yokluğunda olabildiğince melodik olmak sanırım bu zorluğun adı. Albümün ana teması ikinci parçaya ismini veren ve albüm notlarında da kendisine yer bulan "Misfit" üzerine kurulu gibi.

İlk parça You Are Safe kendi halinde naif bas ve davul partisyonlarının yanında vokal bir tanıtım ile başlıyor. Aaron Parks'ın piyanosu Elif Çağlar'ın icrasına simetrik olarak yoluna devam ediyor. Beste kendi başına trio performans olarak bile iyi tonlayacak kadar güzel. Eric Harland tüm enerjiyi kaldıracak genişlikte bir dinamik aralık sağlıyor. Haris Raghavan'ın bas tonu ise vokale uygun şekilde oldukça yumuşak. 

Albüme adını veren Misfit oldukça kalifiye başka bir beste - enstrüman icraları vokal için sadece fon olmaktan oldukça uzaklar; bunun yerine adeta kendi üçlü icralarını yapıyor gibiler. Eric Harland devamlı değişen hızı ve ritim ekipmanıyla parçanın enerjik ruhunun arkasındaki asıl karakter gibi görünüyor. Sözler "misfit"ler için yazılmış - ana akıma uymayan kişiler için...  

Catch Us If You Can hareketli bir Türkçe ritim ile başlayıp İlhan Erşahin'in etkileyici girişiyle bambaşka bir hal alıyor. Sözler çocuklarla ilgili. Enerjik çocuklarla... Özellikle başlangıç kısmıyla Before neredeyse bir ECM albümü gibi tonluyor. Harish Raghavan'ın icrasına hem solosu hem de her şeyin üstünde duyulabilen güçlü tonu nedeniyle burada bir kez daha dikkati çekmek istiyorum. Elif Çağlar'ın vokali bu parçada diğerlerine göre oldukça farklı. Bütün yerli ve türe bağlı etkilerden arınmış olan onun bu stilinin favorim olduğunu belirtmek isterim. Get Out Get Out, bugünün para, tüketim ve şöhret üzerine kurulu dünya düzenine karşı bir şarkı gibi. Sadece sözleriyle değil Elif Çağlar'ın ve diğer icracıların performansları ile de oldukça etkileyici bir parça. Aaron Parks performansa oldukça elektrikli bir hava katıyor ve Eric Harland farklı enerji seviyeleri arasında yüksek frekanslı vuruşlarla gerçekleştirdiği geçişleriyle tek kelimeyle müthiş.

Aaron Parks'ın bas hatlardaki karanlık tonu Follow You'ya korku filmini andırır bir giriş oluşturuyor. Şarkının ana gövdesi ise aksine oldukça umutlu ve bu bölümde sanırım Elif Çağlar'ın albümdeki en iyi performanslarından birine tanık oluyoruz. Eric Harland ve Harish Raghavan, Aaron Parks ve Elif Çağlar tarafından yola bırakılan noktaların arasını doldurmakla meşguller ve bunda oldukça başarılılar. Piyanodaki yağmur damlalarını andıran dokunuşlar ve Cenk Erdoğan'ın perdesiz gitar eşliği ile başlayan The Books, özellikle son mısralardan sonra oldukça ilginç bir hal almakta - Elif Çağlar'ın Türk müziğinden esintiler taşıyan vokal parçacıklarına, Cenk Erdoğan'ın perdesiz gitarı ve ebow'u eşlik etmekte.

Grown Up Türk caz müziğinin başka bir tecrübeli ve önde gelen müzisyeni İmer Demirer'e ait icrayı içermekte. İmer Demirer'in trompeti ve üçlü arasındaki uyum çok hoş ve dokunaklı. Albümün sonuna doğru bu parça sakin bir ada gibi. Sözler çok zor bir soru üzerine kurulu: Neden büyürüz? Man Down, Eric Harland ve Harish Raghavan'ın yıldırım hızındaki performansları ile başlıyor. Elif Çağlar onların hızına yetişmeyi kolaylıkla başarıyor ve solo icrasından da anlaşılacağı gibi Aaron Parks, grubun cool üyesi. Sondaki vibratoyu andıran Elif Çağlar performansı etkileyici. Pieces of Heaven albüme yavaş tempolu bir son olacakmış gibi başlasa da bu durum ilk 30 saniyenin ardından değişiyor. Bazı vokal hereketler bana yeniden doğu etkilerini hatırlatıyor. Piyano tabanlı bir üçlünün müziğine bu hareketlerin entegre edilmesini gerçekten ilgi çekici buldum.

Albüm üç farklı yerde üç farklı ekip tarafından kaydedilmiş: Brooklyn Recording - New York - Andrew Taub & Nick Nagurka, Babajim Studios - İstanbul - Özcan Ertek & Görkem Gürdoğan ve Studio Undo - İstanbul - Barış Yerli. Miksaj Alp Turaç, mastering ise Pieter Snapper tarafından Babajim Stüdyoları'nda gerçekleştirilmiş. Albümün yapımcılığını Elif Çağlar üstlenmiş ve albüm NU-DC Records'tan yayımlanmış. 

Genel manada kayıt kalitesi ve enstrümanların sahneye yerleşimi oldukça başarılı. Vokal/enstrüman dengesi çok iyi ayarlanmış. Kayıt yeterince organik tonluyor ve özellikle davul ve bas oldukça tane tane ve temiz. 

Albümün ilk parçası için youtube örneğini sizlerle paylaşıyorum:

Elif Çağlar'ın gelecek performanslarını ve albümü edinme ile ilgili bilgileri sitesinden takip edebilirsiniz: http://www.elifcaglar.com