FAITH IN MUSIC: Esbjörn Svensson Trio, Winter in Venice, 1997 (Türkçe)

Winter in Venice Esbjörn Svensson Trio'nun üçüncü stüdyo albümü ve 1997'de çıktı. 1998'de İsveç Grammy Ödülleri'nde en iyi caz albüm ödülünün de sahibi olan bu albüm 1996 çıkışlı E.S.T. Plays Monk ile birlikte üçlünün İskandinavya'da iyice duyulmasını sağladı. Bunun yanında, Esbjörn Svensson'un İsveç Grammy ödülünü aldıkları yıl bir çok pop müzisyeni arasında en iyi besteci ödülünü de aldığını hatırlatmakta fayda var. İsmiyle müsemma, albüm ciddi bir melankoli duygusu altında. Özellikle Semblance Suit ile üçlü gelecek planları hakkında bilgi verir gibi. Bu seriyi üst üste defalarca dinledim. Bu ilk albümlerde Esbjörn'ün klasik manada virtüözitesini açıkça görüyoruz. Her ne kadar nordik caz etkisini hissetsek de ben parçaların çoğunu ana akım caza yakın buluyorum. Kayıt, Johan Ekelund ve Ake Linton tarafından EMI stüdyolarında 20-22 Ağustos 1997 tarihinde gerçekleştirilmiş. Miksaj ise yine 1997'de 6-8 Ekim'de Johan Ekelund ve Bernard Löhr tarafından Little Big Room'da yapılmış. Mastering de Johan Ekelund'a ait. Albüm Superstudio Gul tarafından çıkarılmış; ancak şu an lisans hakkı ACT'de. Parça listesi ve yorumlarım şöyle:

(To read the article in English: http://fatih-erkan.blogspot.com.tr/2012/06/esbjorn-svensson-trio-winter-in-venice.html)

Calling Home (Esbjörn Svensson)
Winter in Venice (Esbjörn Svensson)
At Saturday (Esbjörn Svensson)
Semblance Suite in Three or Four Movements - Part I (Esbjörn Svensson Trio)
Semblance Suite in Three or Four Movements - Part II (Esbjörn Svensson Trio)
Semblance Suite in Three or Four Movements - Part III (Esbjörn Svensson Trio)
Semblance Suite in Three or Four Movements - Part IV (Esbjörn Svensson Trio)
Don't Cuddle That Crazy Cat (Esbjörn Svensson)
Damned Back Blues (Esbjörn Svensson)
In The Fall of Things (Esbjörn Svensson)
As The Crow Flies (Esbjörn Svensson)
The Second Page (Esbjörn Svensson)
Herkules Jonssons Lat (Esbjörn Svensson)

Calling Home: Melodik bir giriş iki kere tekrarlanır ve girizgahın hemen ardından bas ve piyano arasında geçen çok sıkı bir diyaloğa tanık oluruz. Hemen ardından üçlünün doğaçlaması başlar. Açıkçası bu parçada Dan Berglund'un yumuşak tonuna hayranım. Magnus Öström bir yıldırım gibi hızlı ve ani ataklarla tansiyonun kontrolünü devamlı elinde tutar. Esbjörn tek kelimeyle müthiştir. Piyano partisyonlarını dinlerken neredeyse yüzünü görür ve piyanonun tuşlarına dokunan Esbjörn gibi hissederim. Son bölümde, giriş kısmı tekrarlanır ve piyano ile bas arasındaki diyalog daha melankolik ve bas yoğun bir şekilde yenilenir.
Winter in Venice: Esbjörn Svensson'un kristal saflığındaki dokunuşları ile gerçekleştirilen uzun ve güzel piyano solosu kış duygusunu bize aktarır. Bu solonun ardından davul ve bas sahneye gelir. Magnus Öström fırça kullanırken, Dan Berglund Esbjörn Svensson'a çok dipten ve yavaşça eşlik eder (neredeyse Charlie Haden'a benzer). En son bölümde, Esbjörn bazen daha kısa ve mat sesler oluşturmak için piyanonun tellerini tutar.
At Saturday: Derin ve hızlı bas, bu melankolik parçada diğerleri tarafından takip edilir. Ana tema doğaçlamalar arasında duyulur. Ne zaman düşüp ne zaman yükseleceği belli olmayan tansiyon neredeyse karasızdır.
Semblance Part I: İsminden de anlaşılabileceği gibi bu parça bir dörtlü serinin ilk parçasıdır ve normal olarak bir girizgah karakterindedir. Dan Berglund'un bu parçadaki solosu oldukça başarılıdır. Magnus Öström genellikle zillerdedir. Sonlara doğru Esbjörn ile biraz umutlanırız.
Semblance Part II: Esbjörn'ün piyanodaki yaratıcılığı inanılmazdır. Bu parçayı dinlerken neredeyse dizlerimin üstüne çökerim. Girişten hemen sonraki bölüme dikkat edin. Ne müthiş bir bas tonu... Piyanonun içine yapılan çok hafif bir dokunuş çok naif bir ses üretir ve davul ile basa uyumu sağlar. Magnus bu parçada bir davulcudan daha çok perküsyonist olarak karşımıza çıkar.
Semblance Part III: Piyanodan gelen oldukça karanlık üç nota bize hoşgeldin der ve bu üçlünün farklı konfigürasyonları şarkı boyunca devam eder. Dan Berglund kontrbası dramatik bir hikayeyi anlatır gibi yayla çalar. Parça giderek azalan piyano dokunuşları ile sona erer.
Semblance Part IV: Semblance-ların sonuncusu kontrbasın eşlik ettiği piyano ile başlar. Sonrasında piyano ana temayı ele alır. Magnus Öström genellikle arka plandadır. İlk yarıdan sonra, piyano ve davul oldukça kontrollü ve yumuşak bir şekilde doğaçlamaya başlar.
Don't Cuddle That Crazy Cat: Bu parça neredeyse ana akım bir caz parçası gibi başlar. Müzisyenlerin arasındaki simetrik uyum zaman zaman terkedilir ve asimetrik bir eşlik gerçekleştirilir.
Damned Back Blues: Başka bir ana akım etkisi altındaki parça (çok derin bir blues tadı da içerir) diğer parçanın sonu ile çok iyi bir uyum oluşturur şekilde karşımıza çıkar. Bence E.S.T. bu parçalarla standart modal doğaçlamalarda da ne kadar güçlü olduğunu gösterir. Magnus Öström'e ait partisyonlara dikkat. Ziller üzerindeki kontrolü ve hızı inanılmazdır.
In The Fall of Things: Kristal netliğindeki yumuşak piyano elle çalınan snare davul eşliğinde parçaya başlar. Bas arka planda kalmayı tercih etse de zaman zaman ana temayı çalar. Şarkının yumuşaklığı doğaçlama bölümlerinde bile yok olmaz.
As The Crow Flies: Piyano girişini dinlerken kışı, karı ve soğuğu hissederiz. Magnus Öström yine çoğunlukla zilleri kullanır. Dan Berglund, her ne kadar yürüyen bir bası takip etse de, zaman zaman tüm ölçüyü değiştirir. Bas solosu dip basları olduğu kadar, tiz tonları da içerir. Magnus Öström sololarıyla piyano ve bas partisyonlarını birbirine bağlamakta oldukça iyidir. Girişteki melodi son bölümde tekrarlanır.
The Second page: Bu parça My Back Pages'tan esinlenilen ismiyle, Bob Dylan'a ithaf edilmiştir. Girizgah derin ve melodik bir bas ile yapılır. (Genellikle Lars Danielsson'dan duyduğumuza benzer.) Kontrbas tarafından verilen ana tema piyano tarafından geliştirilir. Bütün bunlarla tutarlı bir şekilde, Magnus Öström fırçaları alır eline tekrar. Kışı tekrar hissederiz.
Hercules Jonssons Lat: Albümün sonu umut dolu piyano tonu ile Esbjörn Svensson'dan duyulur ve eşlikler buna uygun olarak naif ve dokunaklıdır.